Dinsdag 20 september SANTIAGO DE COMPOSTELLA
20 september 2011 - Santiago de Compostela, Spanje
Hallo,
'n bed midden in het centrum is soms prettig maar ook niet zaligmakend, vannacht veel publiek langs de straat en de toren van de kathedraal slaat bij kwart over 1x bij het half uur 2x, bij kwart voor 3x en bij het hele uur 4 lichte slagen, en zoveel zware slagen als de uren. Maar dat heeft de pret van het uitslapen niet bedorven, de Koreanen gaan al om 6 uur weg, maar ook dat is niet erg, we draaien ons nog 'n keer om. Om half 9 staan we op en wat later gaan we opzoek naar 'n onbijt, de eerste pelgrims staan al voor het buro voor hun compostella maar dat gaat pas om 9 uur open. Na het onbijt schrijven we de rest van de kaarten, gaan nog even terug naar de kamer en als we op zoek gaan naar koffie, lopen we Martha en Georgo tegen het lijf, we omarmen elkaar en drinken samen koffie, ze hebben ons gisteren gemist , meestal liepen we ze achterop maar gisteren zijn we elkaar niet tegengekomen, ze waren bang dat er wat gebeurt was.
We gaan om 11 uur richting kathedraal en komen om half 12 in de kerk en deze zit al tjok vol, het is 'n kruis kerk wat betekend dat er in 3 richtingen mensen kunnen zitten maar er is geen plaats meer, we gaan naar de zijarm en zitten op 'n richel van'n pilaar, hier hebben we geen zicht op het altaar, maar later als de mis begint gaan we voor de eerste banken op de grond zitten. Er wordt in verschillende talen tot de pelgrims gesproken, maar helaas geen Nederlands, maar na 'n mooie mis komen er 6 mannen in donkerrode pijen en gaat het ongelofelijke gebeuren het wierook vat wordt aangestoken en even later zwaait het over onze hoofden, of je wilt of niet maar je wordt emotioneel en je gedachten gaan uit naar diegene die ons dierbaar zijn en nu 'n zware tijd hebben en/of ziek zijn, ook diegene die gevraagd hebben 'n kaarsje op te steken voor 'n dierbare zijn in onze gedachten. Dit is toch wel 'n heel byzondere ervaring dit moet je ervaren, je kan niet vertellen wat het met je doet.
Na de kerk weer op het plein, het is inmiddels lekker warm en we ontmoeten nog meer bekenden en er komen nog meer bekenden binnen, we missen Paulo nog die heeft op 20 km afstand geslapen, maar we hebben hem nog niet gezien, we lunchen met Ralf en Jocelyn gaan later nog even naar de kamer en hangen zo de hele dag de toerist uit. We halen de route op voor de trip voor de volgende dagen en genieten gewoon na praatje hier zwaaitje daar de saamhorrigheid is erg groot. We hebben inmiddels gesmst met Holland om Tineke en Irene te feliciteren met hun verjaardag. De borrel nemen we nu wel en het kadootje komt wel als we terug zijn.
We kijken nog even op internet en zijn verrast door de vele reacties, allemaal hartelijk dank voor jullie ondersteuning, we hebben er van genoten en op de lastigste dagen kracht uitgehaald, SANTIAGO is gehaald en ook ik verlang nu de dagen s'morgens en s'avonds kouder worden en het later licht is wel weer naar ons eigen huis.
We hadden div.mensen beloofd 'n kaartje te sturen als we waren aangekomen dat hebben we vandaag gedaan en met die adressen schrijven komen de herinneringen terug waar we denk ik de hele winter voor nodig hebben om het te laten bezinken.
Mensen ik stop want ik wordt 'n beetje lyrisch, nog maals hartelijke dank en deze soap is ten einde.
Groetjes Nanda en Leo
Zo niet dan wens ik jullie nog een paar fijne dagen en een behouden thuiskomst.
Veel groeten van Catherine de Zinger.
Groeten Marijke en Ton
liefs,
bep en dik
Tot dat jullie met de trein richting Nederland gaan.
Langzaam afkicken noemen ze dat .
Goed hoor, en leuk dat jullie de tocht helemaal volbracht hebben. Een hele bijzondere ervaring. Geniet nog maar van een paar welverdiende dagen in Santiago.
Groetjes,
Henk van der Haar
KNUS
Nog bedankt voor jullie leuke en interessante mails.
Nu nog een paar dagen genieten in Santiago en dan
weer fijn terug naar huis.Gr.Rien&Magda.
Om stil van te worden. Hierbij gaan onze welgemeende gevoelens van respect voor jullie uitzonderlijke prestatie. Wat een bijzondere wandeling en wat een belevenissen onderweg !!!
Annie en Piet
Deze reaktie is wat laat want ik was ook een paar dagen in Spanje, Barcelona. Heel anders dan jullie pelgrimstocht daar neem ik mijn petje voor af!!!!!!
Wat een belevenis in de kerk.
Dat moet je inderdaad meemaken,om echt te voelen hoe dat is.
We spreken elkaar gauw.
Goede reis terug,en tot ZATERDAG????
Groetjes van Har en mij.
Mieke.
Vooreerst van harte gefeliciteerd met jullie buitengewone prestatie. De emoties komen ook bij mij weer op als ik jullie aankomst in Santiago lees. De gevoelens zijn inderdaad bijna niet onder woorden te brengen.
Moge de ervaringen van jullie reis een kompas zijn op jullie verdere leven.
Dank ook voor jullie mooie kaart.
Met vriendelijke groet,
Wim Woolderink
Weert
Na het aantal dagen dat we een beetje met jullie hebben opgelopen, was het jammer jullie, na de escapade met de betaalkaart in -waar was het ook weer- verder gemist te hebben. We zijn 1 dag na jullie ook in Santiago aangekomen en hoewel we daar een dag of twee hebben rond gehangen hebben we jullie niet meer getroffen. Het was overigens wel leuk dat we nog een ander Nederlands stel troffen dat meldde dat ze vaak voor jullie werden gehouden. Zelfs een buitenlandse pelgrim meldde dat hij jullie van de website kende. Zo zie je maar. In ieder geval van harte proficiat met het bereiken van jullie doel: Santiago.
Enerzijds mooi dat je er bent, anderzijds jammer dat de camino nu voorbij is.
Met vriendelijke groet,
John en Ria
Bedankt voor de mooie kaart van de kathedraal van Santiago de Compostella.
Jullie hebben het gedaan: Hebben jullie nu een droom waargemaakt of was het gewoon afzien ? Hoe was het lichaam onderweg en hoe de geest ? Was het geestelijk zwaar steeds zonder ophouden verder te moeten ? Waar ben je onderweg door verrast en waar ben je in teleurgesteld ? Heb je jezelf nog verrast ? Heb je ... we hebben "duizend" vragen.
Tot ziens.
Annie en Piet