Zaterdag 17 sept Palas de Rei - Ribadiso da Baixo

Hallo allemaal,
Gisteren in het dorp lekker terrasje gepikt en  jullie weer op de hoogte gebracht van onze belevenissen. De refugio bleek zeker 1 á 1,5 km voor het dorp te liggen, maar er zat 'n restaurant dichtbij, we hebben bedacht daar te eten dan moeten we niet zolang terug te lopen en zo gezegd zo gedaan en wie zaten daar op het terras Ralf de Duitser en Jocelyne de Canadese, dit is eigenlijk wel lachen Ralf spreekt geen Engels en Jocelyne geen Duits en toch lopen ze al 'n dag of wat samen, maar als wij in de buurt zijn spelen we voor tolk. We hebben gezellig samen gegeten en we waren net voor tienen in de refugio terug die ging om 10 uur dicht en dat niet alleen ook het licht op de slaapzaal gaat uit dit geeft wel rust alles gaat slapen en om 7 uur ging het licht weer automatisch aan, ook dat scheelt 'n hoop gedoe. Wij wachten tot het licht aan gaat en kunnen dan goed zien wat we inpakken, daarna geïmproviseerd ontbijt en lopen.
Eerst door het dorp waar ze de sporen van de festiviteiten bij elkaar aan het vegen zijn, buiten het dorp zouden we door 'n moerassig gebied moeten gaan nou niets van gemerkt alles gort droog, wel is het zwaar bewolkt en lijkt het soms te miezeren. We gaan eerst naar San Xulián en dan naar Pontcampaña hier is het kerkje open voor sello's (stempels) ook staat er naast de kerk 'n groot soort vogelhuisje, ik kan er niet achterkomen waar het voor dient of diende. Zo komen we in Casanova het laatste gehucht in de provincie Lugo en komen we via de rivier de Porto in de provincie A Coruña waar we via restanten van de Romeinse weg naar Leboreiro lopen, eenmaal weer op het asfalt komen er 'n heleboel rallyauto's langs, later blijkt in Melide 'n race gestart om het Spaanse kampioenschap. Hier drinken we koffie we hebben er al weer 9 km op zitten.
Na de koffie gaan we 'n pad op dicht langs de weg en horen hier dus lange tijd de rallyauto's langs komen. Maar dat mag de pret van de omgeving niet  drukken veel heide zelfs gele en die zie je in Holland niet. Via 'n oude brug komen we in Furelos 'n voorstadje van Melide. Melide lopen we door en zien er weinig van voor we het weten zijn we er weer uit, we komen zelfs niet langs de kerk, maar we zijn al te ver als we daar achter komen.  We willen niet terug, want als hij niet open is is het voor niets.  We gaan door en moeten klimmen en dalen door talloze riviertjes waar we over heen moeten, we gaan niet hoog meer van Melide (400 mtr.) golven we op en neer tussen de 400 en de 250 mtr. ook aanvoer wegen voo rde autoweg laten ons af en toe flink klimmen en dalen.
Zo komen we via bossen met enorme eucalyptusbomen in Boente, hier komen we langs het kerkje en naast de kerk kan je stempels halen, maar als we in de kerk gaan kijken blijkt de ingang voor stempels de sakarastie te zijn en de priester is zich aan het klaar maken voor de mis en deelt onderwijl stempels uit dit is zichtbaar in de kerk. Er wordt al gebeden in de kerk en via 'n luidspreker is dit in het hele dorp te horen. We nemen even 'n pauze om wat uit te rusten en zijn nieuwsgierig naar wat er gaat gebeuren. Er zitten al mensen in de kerk er verzamelen mensen buiten de kerk, allemaal keurig in de kleren, wat later komt de priester naar buiten en gaat de klok luiden. Er komen nog meer mensen sommige gaan naar binnen andere blijven buiten. De mis begint dit is ook te horen via de luidspreker en diegenen die buiten staan blijven gewoon door klessenbesse, ook zien we van alle kanten nog mensen komen. Heel byzonder we hebben het verder niet afgewacht  want we moeten nog ruim 5 km lopen.  
We klimmen en dalen nog wat lopen afwisselend door bos of de weg en komen zo via Castañeda in Ribadiso da Baixo aan. De refugio's zitten aan de route dus onze keus is gauw gemaakt.
Week 20 zit er op we hebben je wilt het niet geloven precies 3333 km gelopen en zitten nog 40 km van Santiago. Nog 2 dagen en dan is het zover, eigenlijk niet te bevatten dat we het heel eind hebben gelopen. Leo is wel blij dat het eind in zicht is, z'n eigen kussen en rustig achter z'n buro met z'n muziek en z'n postzegels daar kijkt hij wel naar uit. Ik ben nog niet zover, het leven zonder koken, ramenlappen, stofzuigen en strijken bevalt me wel. Ik denk ook omdat het alle dagen nog mooi weer is.     
Maandag komen we aan in Santiago, dinsdag rustdag, woensdag, donderdag en vrijdag lopen naar Finnesterre, zaterdag terug naar Santiago met de bus 'n paar dagen hotel, dan regelen we de terugreis met de trein en hopen we zaterdag 1 oktober weer thuis te komen.
Nog 'n week deze stukje en dan is deze story teneinde.
Groetjes uit 'n bewolkt Spanje
Nanda en Leo