Dinsdag 24 mei Luik - Esneux (Hony)

Hallo Volgers,

Onze belevenissen in de jeugdherberg; Leo lag met z'n vieren op de kamer, een negroide man en waarschijnlijk 3 frans sprekende mannen, bij mij lag er een vrouw van mijn leeftijd, ook frans sprekend, maar meer als bonsoir en bonjour werd er niet gewisseld, we hebben wel redelijk geslapen, vanwege de warmte stond er een raam open, en Luik heeft toch veel stadsgeluid ook al slaap je op de vierde vedieping.

Het ontbijt was redelijk uitgebreid, div. soorten brood, yochert, kaas en zoet + een gekookt eitje (koud), koffie, thee en appelsap, om half negen klaar en op weg, de route voerde naar de St. Jacobskerk maar die was nog dicht, zou om 9 uur open gaan maar dat werd 10 voor half 10, toch maar even gewacht, want we wouden wel weer eens een stempel. Dit kwam dus allemaal goed, en onze eerste bladzijde van ons pelgrimspaspoort is vol.

Daarna de route afgemaakt door Luik en deze kant is beslist mooier dan de kant die we binnen kwamen. Uiteindelijk kwamen we uit bij Angleur, ook een voorstad van Luik, even aan de koffie, want daarna zouden we het St. Jacobsbos in gaan en de hele dag niets tegen komen. De route was prachtig mooie bospaden, soms waren we net berggeiten, maar dan werden ze ook weer breed een enkele asfaltweger tussen door maar teon waren we op het Universiteits terrein. we liepen nl. langs het Observatorium van de plantenwereld, en later langs het Universitair Medisch Centrum, hier was een rontonde bij gemaakt dus waren we de weg kwijt, maar omdat ik ook de franse boekjes heb meegenomen, laten we die zien als we het vragen en dan gaan we meestal snel weer de goede kant op.

Later liepen we nog langs een golfterrein maar de ingang was aan de andere kant dus hier ook geen koffie,om dat bankjes in het bos een uitzondering zijn, gaan we maar op een open plek in het gras zitten om ons broodje te eten. Nu zijn we vlak bij Esneux nog even een ommetje over de "Roche aux Faucons" of te wel " Valkenrots" met uitzichtpunten over de Ourthe , maar goed dat het pad omzoomd werd door struiken en het uitzicht niet continue zichtbaar was, anders waren we beslist naar beneden gestort, als berggeiten gingen we over het pad een bergpad met veel keien en heel smal. Maar het uitzicht was geweldig, nu waren we wel boven, maar nu moesten we naar beneden voetje, voor voetje vaak dan wordt er geen woord gesproken, want je moet je heel erg concentreren, waar je, je voeten neer zet, voor Leo zijn deze afdalingen zwaar, hij was dan ook erg blij dat we in Esneux waren, het laatste stuk liepen we langs de oever van de Ourthe, op een paadje 2 voeten breed, kwamen we een mannetje tegen, die niet z'n hond maar z'n geiten (6 stuks) uitliet.

In Esneux eerst naar de VVV maar die was dicht, toen maar het dorp in en wat drinken, gelijk vragen waar we konden overnachten, in de route beschrijving stond dat er een hotel was, maar helaas al jaren dicht. Verder wist niemand een overnachtingsadres, wel in Tilff, maar dat was 10 km terug op de route, geen optie dus.

Op het VVV kantoor stonden wat adressen en tel.nrs. wij terug om te kijken of we hier wat mee konden, worden we onderweg aan gesproken door een mijnheer die ziet dat wij pelgrims zijn, hij spreekt een beetje nederlands, en loopt mee naar de VVV, het adres in Esneux dat daar staat is 90,00 euro per nacht dus veel te duur, hij belt een adres in Hony een dorpje tegen Esneux aan, 15 min. lopen en hij gaat met ons mee want hij woont daar, gewoonlijk gaat hij met de trein, want daar werkt hij bij, maar vandaag besloot hij te lopen. Ook zijn hij en zijn vrouw vaak hospitellero's (beheerders van een refugio) op de Caminio, dit jaar in juni in St Paleis in Frankrijk vlak bij St.Jean Pied de Port (Pyreneën). Ook heeft hij voor ons een lijst met refugio's tot de Franse grens.

Bij het adres waar hij ons brengt alleraardigste mensen, die kamers verhuren, maar alleen koken voor pelgrims, dus eerst 'n biertje in de keuken, daarna douchen en als diner, courgette soep, pasta met gehakballen uit de streek met gestoomde groenten, o.a witlof, wortelen, uien, venkel, paprika, en iets van radijs maar dan veel grooter, alles met een glaasje wijn erbij, en koffie met taart toe. We hebben weer vitaminen genoeg voor een paar dagen.

Ik zit nu dus uit te buiken terwijl ik zit te typen , maar Leo is terug naar Esneux want we zijn vergeten te pinnen. Onze gastheer heeft even gebeld naar St. Severin en daar is plaats in de refugio voor morgen, alleen op woensdag wordt er niet gekookt, maar kunnen we het wel zelf. In Esneux dus morgen eerst boodschappen doen.

Ze hebben hier onbeveiligd netwerk dus als het boven niet lukt mag hij even in de huiskamer zitten.

groetjes en tot morgen

Nanda en Leo