zaterdag 28 mei Andanelle - Namen

Niet de bestemming maar de weg er heen is het doel van de pelgrim, en je valt van de ene verbazing in de andere, zo ook gisteren hebben we de avond vol verbazing door gebracht.
Tijdens het typen van ons stukje buiten op het terras, kwamen er eerst 4 mannen die dachten er wat  te eten en te drinken, maar wij zeiden we zijn toerist, en we weten het ook niet, en deze gingen weer. Later kwam er een vriendin was al  3 dagen aan de deur geweest en niemand thuis, wij vertellen dat we s'morgens telefonisch contact hebben gehad en dat wij zouden slapen vannacht, zei ging bellen, en toen er even later nog een vriend ook kwam gingen ze door die deur van de slaaphok naar binnen, en kwamen even later met een biertje weer naar buiten, Leo zei dat lusten wij ook wel, en ze ging voor ons bier halen, en die vriend deed gelijk de voordeur open.
Ook vroeg die vriendin of we al achter die houtstapel hadden gekeken, daar was het zou mooi, nou wij kijken, daarachter was een vijver cq zwembad gemaakt met een zand strand met zonnestoelen, maar het water was groen en vuil de randen vol met rotzooi, er was een gans van uit het ganzelandje naar het zwembad gekomen en had alles onder gescheten, onderwijl waren die vriend en vriendin maar aan het bellen. Inmiddels een uur of vijf wij hardstikke koud, mochten we wel binnen zitten aan in de kamer, wat een rotzooi binnen over troep, kratten met lp's stapels papier een stapel gipsplaten, kleding enz.,  de kamer was eigenlijk de bar met een bier tap, en zo werd ons vertelt alles zelf bediening, neem wat pak een vel papier en schrijf op wat je neemt.
Daarna zegt die vriendin zal ik jullie even jullie kamer laten zien, wij, kamer? slapen wij dan niet daar? nee dat was voor vrienden, wij naar binnen en naar boven struikelen over de rotzooi, maar de kamers waren groot met antieke meubelen en de ene met douche en de andere met bad. Ze zagen er schoon en netjes uit, hier dus geen rotzooi.
De vriend ging de kachel aanmaken omdat het zo koud was, om 6 uur ging de vriendin weg, maar de vriend bleef, want noch was er niemand die hier woonde,om half 7 dachten wij we lopen wel naar beneden, naar het frietkot, om wat te eten,zijn we gelijk weer warm, toen we dat aan die vriend duidelijk wilden maken(hij sprak alleen frans) zei hij dat de mensen met 10 min thuis zouden zijn, oke wij wachten nog even. tegen 7 uur waren ze er, en ze spraken Nederlands zei hij, Stan of Patrick (daar zijn we nog niet achter), neemt direct een biertje, want dat hij wel verdiend , z'n vrouw Mieke, kwam ook aan tafel zitten, een kwartiertje later ze zou gaan koken,ook voor ons, vertelt ze dat der zoon was gevallen met de fiets, en ze moest hem gaan halen, maar had geen idee hoe erg het was. Wij besloten toen om toch naar het frietkot te lopen, omdat we dan in ieder geval wat te eten hadden en daarna konden douchen en naar bed.
Toen wij thuis kwamen was het eten net klaar, zette Mieke koffie voor ons, en vertelde hij dat hij dakdekker was en in Antwerpen een dak aan het isoleren was, maar dat mag niet alleen en zo was z'n vrouw Mieke een week mee geweest, er werd nog wat gepraat over de Nederlandse taal, dat hij beslist geen Vlaams sprak, maar Nederlands al werd het gij, en spijtig rijkelijk gebruikt. Weer een wonderlijke ervaring met wonderlijke mensen, wel redelijk geslapen, en vanochtend om half 9 op pad.
Het route verslag moet wat uit het hoofd want in Namen hebben we de routeboekjes omdat ze uit waren op de post gedaan, maar eerst liepen we naar Andenne, een wat groter oud plaatsje dat er wel mooi uitzag, de kerk was open want er kwamen kinderen om te oefenen voor hun eerste heilige communie a.s. donderdag met hemelvaart, wel een mooie kerk, daarna liepen we 6km langs de Maas, konden we weer eens lekker door stappen, met een uur waren we in Schlyt, waar koffie zou zijn (niet dus), daarna de Maas over en omhoog naar Vezin, we hadden toch veel asfalt vandaag, stijgend of dalend tussen de 8 en 12%, best pittig dus, in Vezin, moesten we een smal paadje in, maar vlak daar voor was er een tuin met een muurtje, waar we even koffie wilden drinken en uitrusten, werden we van het muurtje gestuurd. Na het paadje gingen we via een landweg naar een plaatsje waar ik de naam niet meer van weet , maar daar was een trainings centrum voor commando's, toen via een sterk dalende weg naar Marche les Dames een beschermd natuur gebied, wat is aangelegd door Albert 1,  die is hier ook van de rotsen gestort, in de bos kwamen we een hardloop cross tegen van 25 km, wat een klus om zo te lopen, we hebben ze natuurlijk goed aangemoedigd.
Eenmaal uit het bos liepen we weer langs de maas dronken nog ergens koffie en gingen via een sluisbrug weer naar de overkant van de Maas. Toen waren we ook in Namen, hebben het centrum bezichtigd en een terrasje gepakt en zijn op zoek gegaan naar ons slaapadres weer buiten de stad circa 2km, maar langs de Maas en al wat opweg voor de route van morgen, een aardige hospita die ons ontving met thee en spaggettiesaus voor ons had gemaakt, en vanavond een feest heeft. zelf de spaggettie afgekookt, lekker gegeten, eerst tomatensoep en aardbeien toe. Wie heeft het.
Wat de dag van morgen brengt weten we nog niet, de route snap ik nog niet helemaal, maar dat komt vanzelf goed.
Welterusten allemaal Leo en Nanda