Zondag 29 mei Namen - Rouillon

Hallo allen,

Na 4 weken lopen hebben we 3 routeboekjes uit en 690 km gelopen, het 4e routeboekje heet de Gr 654 st. Jacobsroute "De weg van Vezelay".

Gisterenavond geen draadloosinternet, maar toen ik ons stukje zat te typen kwam de dochter des huizes thuis, en vroeg of we internet hadden, zo niet dat konden we wel even het hunne gebruiken, zo gezegd zo gedaan. Nu hebben we nog maar zo'n ruim 100 km in België te gaan dus we kopen geen Belgische dongel meer als het niet lukt met draadloos, moeten jullie een dagje wachten tot we het wel weer hebben.

Nu de route van vandaag we zouden na 4,5 km opstappen in de route, maar dan moesten we er wel 2,5 km naar toe klimmen. De weg met de straat naam hadden we wel gevonden maar we gingen, linksaf ipv rechts, en om 9,00 uur s'morgens op een sombere zondag zie nog niemand op straat, op één meneer na, die stond z'n plantjes te sproeien, wij de weg gevraagd en hij ons de goede kant op gestuurd. Zo bereikte we Cabaca, een dorpje in de streek Malonne-Wépion dit is de streek van de frambozen en fruitbomen.

We liepen het eerste gedeelte van de route toch over veel asfalt of door akkerpaadjes, langs prachtige huizen goed onderhouden en veel borders met struiken in de tuin, heel anders dan in de vorige etappe’s. Uiteindelijk moesten we komen bijhet panorama punt La Sibéie, maar we waren de weg kwijt, dit kwam omdat de route vaak samen loopt met de Gr 125 en/of 126 en die splitzen dan weer af of komen er weer bij, maar leve de Franse routeboekjes, we laten gewoon de kaart en het punt zien waar we naar toe willen, en er worden hele tekeningetjes gemaakt om ons weer de goede kant op te sturen.

Na het uitzichtpunt La Sibérie, gingen we verder door het bos La Petite Hulle, maar daar was het door de vele sneeuw van de winter een chaos, het pad was al stijl en smal, maar door de vele omgevallen bomen die met wortelkluiten die recht omhoog stonden bijna geen door komen aan, we hadden onze handen vrij gemaakt, van GPS en boekjes, zodat we met handen en voeten ons pad konden vervolgen we waren blij en opgelucht dat we op een breeder pad stonden zonder brokken. Op zo’n stuk merk je dat er nog wat op je rug zit. Dit alles gebeurde in een traject van 10 km.

Uiteindelijk kwamen we bij de Maas aan in Burnot, en gingen we een stukje langs de maas tot aan weer schutsluizen, de prov.weg weer oversteken, en via een sterk stijgende en kronkelende weg van 3 km van de Mont Pélé op, het leek wel een weg onder de skilift zo stijl. MAAAAAAAR het uitzicht was prachtig we konden kijken van de Maas tot aan de Franse grens, en er was een restaurant met terras, dit hebben we benut om uit te rusten en omdat we nog maar 1,5 km moesten dalen een biertje.

We zitten nu in een Chambre d’hotes langs de Maas, dit was vroeger een hotel-restaurant maar van wege de leeftijd alleen nog maar open voor pelgrims of afspraak, we konden mee eten een heerlijk voorgerecht van allerei koude hapjes paté enz, toen Cóte de Boeuf met rostikoekjes en aardbeien taart toe, alles met een heerlijk wijntje.

Morgen willen we naar de abdij van Leffe kijken of de paters nog een biertje hebben bewaard. We zien wel.

Groetjes Nanda en Leo

O ja, Anja die vlaaitjes hebben geen effect hoor want Leo wil bretels omdat z’n broek afzakt, en mijn smulrolletjes zijn bijna weg.